با کپک سبز (تریکودرما) در سالن های پرورش قارچ دکمه ای بیشتر آشنا شوید!

تریکودرما یا کپک سبز (Trichoderma aggressivum f. aggressivum) که در سابق به اسم Trichoderma harzianum شناخته می شد در صنعت قارچ کانادا از سال ۱۹۹۰ یک پاتوژن مخرب شناخته شده اند. مدیریت کاربردی مزرعه از این بیماری ها، از طریق بهسازی سیسم فاضلاب و اعمال بهداشت در پوشش دادن بذور اسپان، با قارچ کش benzimidazole و استفاده صحیح از مواد رشدی، انجام شده است.

مقدمه

 

حضور گونه تریکودرما T. aggressivum در سالن پرورش، کمپوست کاملاً عقیم ایجاد می کند درحالی‌که سایر گونه های تریکودرما، اجازه می دهد که قارچ در محیط آلوده و در کنار کلونی های تریکودرما، رشد کند. مکانیسم هایی که برای این تفاوت ها درون جنس ها گزارش شده است، ناشناخته هستند. ترکیبات ضد قارچ فرار و آنزیم کیتیناز، به عنوان عاملان این اثر متفاوت روی قارچ دکمه ای معرفی شده اند.

ترکیبات ضد قارچ چیست؟

ترکیبات استخراج شده از کشت مایع T. aggressivum و T. harzianum مانع از رشد قارچ دکمه ای سفید شد. عصاره خام از T. harzianum، مناطق بازدارنده رشد برای قارچ دکمه ای را بر روی آگار بیشتر از ۵/۲ برابر از T. aggressivum تولید می کند.

رینکر و آلم گزارش کردند که زمانی که کمپوست با T. aggressivum مورد حمله قرار گرفته بود، کمپوست قارچ بذرپاشی شده با نژاد قهوه ای به طور معنی دار قارچ بیشتری نسبت به کمپوست بذرپاشی شده با نژاد سفید تولید می کرد. عصاره ها از کشت مایع یک نژاد قهوه ای از قارچ دکمه ای (Sylvan strain SB65)، به طور معنی دار مناطق کوچک تر از بازدارندگی رشد را نسبت به نژاد سفید ایجاد می کند.

آنزیم کیتیناز چیست؟

مکانیسم هایی که در آن گونه های Trichoderma، بر سایر قارچ ها انگل می شوند، شامل رقابت بر سر فضا و مواد مغذی، پادزیستی و انتشار آنزیم های هیدرولیتیک هستند.

پادزیست: همان آنتی بیوتیک یا ماده ای که از یک میکروارگانیسم گرفته می شود که سایر میکروارگانیسم ها را از بین می برد.

آنزیم های هیدرولیتیک: آنزیم های تجزیه کننده آب

از آنجایی که T. aggressivum سریع‌تر از قارچ دکمه ای رشد می کند، کمپوستی که کاملاً به وسیله قارچ دکمه ای کلونی شده در مقایسه با کمپوستی که به تازگی بذرپاشی شده، کمتر به وسیله T. aggressivum آلوده می شود (رقابت کمتر). اگرچه آنتی بیوتیک ها در T. aggressivum اثبات نشده اند، گونه های تریکودرما مواد فرار و غیر فرار که رشد و توسعه گونه های قارچ را توقیف می کند، تولید می کنند.

 

کروپک و همکاران ثابت کردند که ترکیبات فرار از T. aggressivum و T. harzianum، رشد قارچ دکمه ای را کاهش داد. T. harzianum آنزیم های لیتیک همانند پروتئاز، گلوکوناز و کیتیناز که دیواره سلولی قارچ را از بین می برد، دفع می کنند. این سهم آنزیم کیتیناز در ماهیت مخرب T. aggressivum نسبت به قارچ دکمه ای است که تحقیقات بیشتری را برای ما ایجاد می کند.

اندازه گیری فعالیت کیتینولیتیک در کشت مجزا نشان داد که نژادهای قهوه ای به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از نژاد سفید است.

گونه های تریکودرما:

مواد خاک پوششی یک عامل پیشرو در رشد قارچ و باکتری است. از جمله قارچ ها، گونه های مختلف Trichoderma هستند. رینکر و آلم تقریبا ۱۰ گونه از تریکودرما را در عملیات کشت قارچ در سطح تجاری معرفی کردند. این گونه های تخریب در کاهش تولید که بوسیله T. aggressivum رخ می داد را ایجاد نمی کنند. به هر حال آن ها بر کیفیت تولید قارچ در طول تولید یا پس از برداشت تاثیر می گذارند.

کاربرد مواد شیمیایی بر روی مواد خاکدهی در درون آب آبیاری، یک روش مورد استفاده برای مدیریت تریکودرما در خاکدهی است. بنومیل، یک ماده مؤثر بر ضد خاک‌پوششی، در سال ۲۰۰۳ از بازار حذف شد. برنامه تحقیقاتی ما، بررسی در هر دو شرایط آزمایشگاهی و کشت مزرعه ای برای قارچ کش هایی است که در کانادا و ایالات متحده ثبت یا مطرح گردیده است. قارچ کش های تولیدی شامل: بنومیل، کلروتالونیل، تیوبندازول و تیوفانات متیل است. در ارزیابی های آزمایشگاهی که در آن قارچ کش با محیط کشت آگار خنک شده ترکیب می شد، ثابت شد که گونه های مختلف تریکودرما در حساسیتشان به این قارچ کش ها متفاوت‌اند.

در شرایط مزرعه که خاک پوششی با قارچ کش آبیاری شد، مشاهده شد که در کل بنومیل، تیوبندازول و تیوفانات متیل در کاهش تعداد تریکودرما در خاک پوششی مؤثر بودند در حالی که کلروتالونیل نبود.

Trichoderma aggressivum

Trichoderma viride

مدیریت شیمیایی Trichoderma aggressivum:

Trichoderma aggressivum یک بیماری در قارچ دکمه ای است که باید به منظور پیشگیری، مدیریت شود. اسپورها چسبنده هستند و درنتیجه کاملاً قابل حمل هستند. در اوج این بیماری، اندام های تولیدمثلی این بیماری می تواند تقریباً در هر موقعیت ممکن در یک مزرعه آلوده، جدا شود. رعایت اصول بهداشتی کامل و جامع و بهداشت، در از بین بردن خطر در بسیاری از مزرعه ها، کمک کننده است.

تیمار شیمیایی در پاسخ به حضور پاتوژن مؤثر نیست. به هر حال تیمار شیمیایی پیشگیری کننده مؤثر است. پوشش دانه های اسپان با قارچ کش های بندیمیدازول، (بنومیل، کاربندازیم و تیوبندازول) آلودگی را کاهش می دهد. این منجر به ثبت کاربندازیم در UK و بنومیل در کانادا به عنوان یک پوشش برای اسپان گردید. بنومیل از بازار حذف شده است و در کانادا از ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳ اجازه داده نمی شود که از آن بر روی اسپان قارچ استفاده شود.

یک قارچ کش جایگزین بندیمتانول (تیوفانات متیل)، در اکتبر ۲۰۱۳ در کانادا ثبت اضطراری را دریافت نمود.

در هر مرحله کمپوست با اسپورهای T. aggressivum به وسیله قرار دادن این اسپورها بر روی دانه های اسپان تیمار شده با بنومیل و تیوفانات متیل رقابت می کند. در هر دو آزمایش کلونی کپک سبز بر روی اسپان های تیمار شده با بنومیل مشاهده نشد. در رابطه با تیوفانات متیل، به ترتیب % ۳۳، ۵۰% و ۰ درصد آلودگی به وسیله T. aggressivum را نشان دادند. تفاوت اصلی در دو آزمایش رطوبت کمپوست بود (به ترتیب ۵/۶۸ و ۹/۶۵) که ممکن است برای تفاوت در قابلیت کمپوست به حساب آید.

محققان گزارش کردند که مکمل های قارچ دکمه ای ممکن است حمله کپک سبز را تشدید کنند که اگر مکمل با یک قارچ کش محافظت شود، آلودگی کاهش می یابد. محققان مشاهده کردند که به وسیله مخلوط تیوفانات متیل و با یک مکمل محافظت نشده یا ترکیب اسپان و تیمار مکمل، تأثیر آلودگی کپک سبز را بر روی عملکرد کاهش می دهد.

منبع: دیتا قارچ